na dzisiaj (czyli niedzielę – znowu różnica czasu) umówiona byłam z Patrykiem, Patrycją i ich córka Natashą na piknik; przygotowałam rybę w marynacie imbrowo-sezamowej, jakąś sałatkę i ciasto bananowe (to wczorajsze nawet mi wyszło – wszystkim bardzo smakowało, więc zachęcona sukcesem postanowiłam spożytkować kolejne dojrzałe banany na jeszcze jedną blachę);
jak się okazało, nie był to piknik w naszym małym gronie, tylko tutejsze niedzielne spotkanie lokalnej ludności;
w Taiohae ludzie nie ograniczają się do niedzielnych obiadów w gronie rodzinnym; panuje tu taki miły, jak miałam okazję się przekonać, zwyczaj piknikowania w większym gronie; w niedzielę koło południa na plażę przy zatoce zjeżdżają się mieszkańcy, żeby razem pobiesiadować – zjeść posiłek, wypić drinka, pograć w petanque; jest to bardzo popularna gra na Polinezji przywieziona z Francji; polega ona na rzucaniu dosyć ciężkimi, stalowymi kulami do miejsca, gdzie jest umieszczona mała kuleczka, każdy ma po 3 kule, są dwie drużyny, wygrywa ta drużyna, której kula jest najbliżej małej; może wydawać się to łatwe, ale zapewniam, że wcale tak nie jest (szczególnie, że gra się na nierównym podłożu – czyli gdzie popadnie, na wolnym kawałku ziemi i co chwilę zmienia się “boisko”, a każda pochyłość, dziura wpływa na turlanie się kuli…); a kolejne stopnie wtajemniczenia, czyli wybijanie kul przeciwnika, to już niemała gratka; gra bardzo mi się spodobała, a jeszcze bardziej atmosfera przy niej panująca – wszyscy dobrze się bawili, nikt się nie kłócił, było dużo śmiechu, ale w sumie poważne podejście do gry; drużyny dobierane są losowe i miałam okazję zobaczyć jak świetnie się ze sobą ludzie zgrywają; panowała tam bardzo miła, przyjazna, ciepła atmosfera; wspólny stół, na który każdy coś przyniósł, dzieciaki pływały w morzu, czasem dołączały do gry w roli kibiców; nie przesadzę jak powiem – sielanka; miła niedziela wśród Polinezyjczyków;